Για μια ανάσα

Αν δεν γινόμαστε μάρτυρες του πένθους ως κοινωνία, το βάρος της απώλειας πέφτει αποκλειστικά πάνω σε εκείνον που πενθεί, όσο εμείς οι υπόλοιποι στρέφουμε το βλέμμα μας αλλού και περιμένουμε εκείνους που θρηνούν να πάψουν να είναι θλιμμένοι, να το ξεπεράσουν, να συνεχίσουν, να ευθυμήσουν. Και αν δεν το κάνουν αυτό – αν είχαν αγαπήσει πολύ βαθιά, αν σηκώνονται κάθε πρωί σκεπτόμενοι ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να ζουν -, τότε θεωρούμε παθολογικό τον πόνο τους και ονομάζουμε το βάρος τους ασθένεια. Δεν τους βοηθάμε, τους λέμε ότι χρειάζονται βοήθεια.

Credit : Sheryl Strayed

#πένθος #ανάσα #ζωή #mindstormGR